Անծանոթ աղջիկը / Վերլուծություն․․․

Պատմվում է մի տղայի մասին, ում անունը Օպարում էր։ Նա հարուստ ընտանիքից էր։ Տղան հայր չուներ և մայրը մենակ էր դաստիարակել նրան։ Նրա խնամակալը հորեղբայրն էր, ով կլանված էր տղայի ընտանիքի շահերով և տանը բոլորը իրեն էին ենթարկվում։ Մայրն ու հորեղբայրն ցանկանում էին ամուսնացնել Օպարումին։ Հորեղբայրը այնպիսի աղջիկ էր փնտրում,որ լիներ ո՛չ շատ հարուստ, ո՛չ էլ շատ աղքատ։ Աղջիկը պետք է լիներ համեստ։ Վերջապես նա գտավ այդպիսի աղջկա, բայց իր ագահության պատճառով հարսանիքը տեղի չունեցավ։ Օպարումը աղջկան չէր տեսել, բայց երբ նրա ձայնն էր լսում շփոթվում ու անհանգստանում էր։ Տղան երազում էր տեսնել աղջկան և ենթադրում էր, որ աղջիկը նույնպես հավանել է նրան։ Մի օր, երբ տղան մորը գնացքով ուղեկցում էր Սուրբ վայրեր, վագոնում հանդիպում է մի աղջկա, ում ձայնը շատ ծանոթ էր նրան։ Որոշ ժամանակ հետո տղան իմանում է, որ դա այն աղջիկն էր, ում հետ նա մեկ տարի առաջ պետք է ամուսնանար։ Տղան թողնում է իր ընտանիքը և մեկնում է աղջկա գյուղը։ Թեև նրանք չեն ամուսնանում, բայց տղան շատ ուրախ էր, որ ամեն օր տեսնում էր աղջկան, լսում էր նրա ձայնը, օգնում էր նրան աշխատանքում։ Նրա հոգին ասում էր, որ տեղ է նվաճել աղջկա սրտում։ Օպարումը գոհ էր իր բախտից, որ գտել էր իր տեղը կյանքում։