Ձմռան հեքիաթը

Որքան զարմանալի է բնությունը՝ հատկապես ձմռանը։ Հեքիաթը վերածվում է իրականության։ Աշխարհը ընկղմվում է սպիտակ շղարշի մեջ։ Ոտքից գլուխ ամեն ինչ պարուրվում է հեքիաթային տեսքով: Զարմանալի չէ, որ շատ բանաստեղծներ և արվեստագետներ իրենց ստեղծագործություններում նկարագրում են ձյունածածկ տարածությունների գեղեցկությունը:

Ռուսաստանի բնակիչները աներևակայելի բախտավոր են, քանի որ քիչ երկրներում է հնարավորություն տրվում վայելել ձմռան գեղեցկությունը: Իհարկե Հայաստանում ևս կան շատ քաղաքներ, գյուղեր, շրջաններ որ գրեթե միշտ առատ ձյուն է տեղում։ Յուրաքանչյուր ձյան փաթիլ, կոշիկի յուրաքանչյուր ճռճռոց ձյան մեջ փոխանցում է մոտալուտ ուրախության զգացում: Բոլորի ամենասիրելի տոներից մեկը՝ Նոր Տարին։ Հենց այս պատճառով է որ գրեթե բոլորը շատ են սիրում ձմեռը:

Համո Սահյան «Դուք լավն եք մարդիկ» | Ձայնագրություն․․․

Կարդում ենք արևմտահայերեն․․․

Մկրտիչ Հաճյան «Քանի երկինքը չէ փակված»

Մկրտիչ Հաճյան «Սպասում» 

Մկրտիչ Հաճյան «Երազներ ունեինք»

Մկրտիչ Հաճյան «Մենք»

Մկրտիչ Հաճյան «Մենք» | Ձայնագրություն․․․

Մկրտիչ Հաճյան «Երազներ ունեինք» | Ձայնագրություն…

Մկրտիչ Հաճյան «Սպասում» | Ձայնագրություն․․․

Մկրտիչ Հաճյան «Քանի երկինքը չէ փակված» | Ձայնագրություն…

Թվաբանական առաջադրանքներ

11. 1- 4)9

11. 2-1)28

11. 3-3)84

11. 4-1)2

12. 1-4)2

12. 2-3)3

12. 3-4)25

12. 4-3)24

The Impact of Technology on Education

Technology is changing the way we learn. Technology has gone leaps and bounds. Gone are those days when we used to memorize things and regurgitate them at exam. The education sector has undergone a great change and completely transformed with the introduction of new technology and gadgets. There is no longer time for theory and rote learning, as more emphasis is laid on skill development and on problem-solving abilities.

There are lots of benefits that comes out of using technology in education sector. Technology has changed the way of learning. It has made our life more colourful and make studies interesting through the gadgets like smartphones, laptops, tablets etc.

Հայ ազատագրական պայքարի զինված փուլը

Արևմտահայ ազգային-ազատագրական պայքարի մեջ մեծ տարածում գտավ հայդուկային կամ ֆիդայական շարժումը: Հայդուկ հունգարերեն բառ է, նշանակում է պարտիզան, ֆիդայի արաբերեն բառ է, նշանակում է անձնազոհ: Հայդուկային շարժումն Արևմտյան Հայաստանում սկսվեց 19-րդ դարի 80-ական թվականների կեսերից, այն իր սուր ծայրով ուղղված էր բոլոր տեսակի ճնշողների և բռնակալների դեմ: Մեծ մասամբ իբրև ճնշող և բռնակալ հանդես էին գալիս քուրդ ռազմական ավագանին՝ ցեղապետերը և թուրք պաշտոնեությունը: Վրիժառու հայդուկի զենքն անհրաժեշտության դեպքում ուղղվում էր նաև հայ մատնիչների դեմ: Չհանդուրժելով լլկանքները՝ հայ գյուղացին մի որևէ քուրդ աղա կամ թուրք ոստիկան սպանելուց հետո թողնում էր տուն, տեղ, ընտանիք և բարձրանում լեռները: Երբեմն՝ մենակ, երբեմն՝ խմբով, կապ պահպանելով շրջակա հայկական գյուղերի հետ, հայդուկներն ապաստանում էին լեռներում: Նրանք անսպասելի հարձակվում էին կառավարական զորքերի, քուրդ հրոսակախմբերի կամ հարկահանների վրա: Հայդուկային խմբերն առաջնորդվում էին չգրված օրենքներով, այնտեղ տիրում էր երկաթյա կարգապահություն: Առաջին հայդուկներից էր 1869թ. ծնված Արաբոն (Առաքել Մխիթարյան), որը, չհանդուրժելով քուրդ ցեղապետերի վայրագությունները, որոշեց նրանց պատասխանել «ակն ընդ ական»: Նա հանդուգն էր, արի, վեհանձն, պաշտպանում էր հասարակ գյուղացուն՝ անկախ ազգությունից: Կողոպտում էր հարուստների ունեցվածքը, բաժանում անխտիր բոլոր գյուղացիներին: Կովկասից զենք տեղափոխելու ժամանակ Արաբոյի 16-հոգանոց խումբը շրջապատվեց թշնամու կողմից, և բոլորն էր զոհվեցին: