Պատմվածքում պատմում էր 8 տարեկան Բոբիի մասին, ում ծննդյան օրն էր։ Նա այդ օրը լավ գնահատականներով էր եկել տուն։ Բոբին շատ խելոք և լսող տղա էր։ Նա հոգ էր տանում իր մայրիկի մասին։ Երբ երազ էր տեսնում, սկսում էր լալ։ Նրա մայրը հիվանդ էր, և իր հոգսերը միայն պատմում էր մորաքրոջը, որ նա օգնի։ Նա շատ հոգատար էր, անգամ այդ 8 տարեկանում։ Հեղինակը ուզում էր ասել, որ կապ չունի թե քանի որ տարեկան ես, պետք է քո մեջ սերմանես հոգատարությունը, կամքի ուժը դեռևս վաղ ժամանակներից։ Նաև պետք է ուժեղ կամքի տեր լինել, որ ամեն ինչի կյանքում դիմանալ։
Ելենա Միսակյան 