Կիլիկյան Հայաստանի թագավոր Լևոն Գ-ն կին է ընտրում իշխան Հեթումի դուստր Աննային:Տեղի է ունենում ճոխ հարսանիք, որին հետևում են մարզական խաղեր, մրցումներ:
1262 թվականին իշխանուհի Աննան դառնում է թագուհի, իրեն դրսևորում որպես բանիմաց, բարի և ազնիվ անձ:
Պալատականներն ու ժողովուրդը սիրով և հարգանքով են վերաբերվում թագուհուն:Կիլիկյան Հայաստանում օգտագործվել է հունարենից փոխառյալ կիռ բառը, որը նշանակում է տիրուհի:Այսպես, ժողովրդի սիրուց և հարգանքից ծնվեց «Կիռ Աննա» (տիրուհի Աննա) ժամանակի ընթացքում դառնում է Կիռաննա, ապա և Կեռան:Թագուհի Կեռանը եղել է բարձրահասակ, նրբակազմ և գեղեցիկ, նա թագավոր ամուսնու մշտական խորհրդականն էր ու պահապանը: Կեռանը մշտապես մասնակցել է պալատական քննարկումներին, այս կամ այն հարցերի շուրջ զրուցում կամ խորհուրդներ էր տալիս ամուսնուն:Ամուսինները սիրով ապրեցին 21 տարի և ունեցան 15 (14) երեխա 8 որդի և 7 դուստր:1272 թվականին Կեռան թագուհու պատվերով մայրաքաղաք Սիսում ընդօրինակվում է Ավետարան, որը նրա անունով կոչվում է «Կեռան թագուհու ավետարան»:Լինելով քրիստոնեապաշտ, Կեռան թագուհին կառուցել է տալիս վանքեր, տաճարներ: Նրա անմիջական նախաձեռնությամբ և պատվերով 1283 թվականին Սկևռայում ընդօրինակվում է մեկ այլ ձեռագիր մատյան: Կեռան թագուհու պատվերով ընդօրինակված այդ ձեռագիր մատյանը գտնվում է Երևանի Մեսրոպ Մաշտոցի անվան Մատենադարանում:
Հետագայում Կեռան թագուհին մտել է վանք, կտրվել աշխարհիկ կյանքից և իրեն նվիրել հոգևոր աշխարհին, բարեգործությունների ու անվանվել է Թևաննա:
Հայոց Մեծ թագուհի Աննա-Կեռանն իր մահկանացուն կնքեց 1285 թվականի հուլիսի 28-ին:
Նրա աճյունը հողին հանձնվեց Դրազարկում:
Ելենա Միսակյան 